دشت مشوش

دشت مشوش

بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش
دشت مشوش

دشت مشوش

بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش

چو تویی شادی و عیدم چه نکوبخت و سعیدم

محمد جهانبخش on Twitter:

منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم

دل و جان را ز تو دیدم دل و جان را به تو دادم


کتب العشق بانی بهوی العاشق اعلم

فالیه نتراجع و الیه نتحاکم


چو شراب تو بنوشم چو شراب تو بجوشم

چو قبای تو بپوشم ملکم شاه قبادم


قمر الحسن اتانی و الی الوصل دعانی

و رعانی و سقانی هو فی الفضل مقدم


ز میانم چو گزیدی کمر مهر تو بستم

چو بدیدم کرم تو به کرم دست گشادم


نصر العشق اجیبوا و الی الوصل انیبوا

طلع البدر فطیبوا قدم الحب و انعم


چه کنم نام و نشان را چو ز تو گم نشود کس

چه کنم سیم و درم را چو در این گنج فتادم


لمع العشق توالی و علی الصبر تعالی

طمس البدر هلالا خضع القلب و اسلم


چو تویی شادی و عیدم چه نکوبخت و سعیدم

دل خود بر تو نهادم به خدا نیک نهادم


خدعونی نهبونی اخذونی غلبونی

وعدونی کذبونی فالی من اتظلم



نه بدرم نه بدوزم نه بسازم نه بسوزم

نه اسیر شب و روزم نه گرفتار کسادم


ملک الشرق تشرق و علی الروح تعلق

غسق النفس تفرق ربض الکفر تهدم


چه کساد آید آن را که خریدار تو باشی

چو فزودی تو بهایم که کند طمع مزادم


نفس العشق عتادی و عمیدی و عمادی

فمن العشق تدثر و من العشق تختم


روش زاهد و عابد همگی ترک مراد است

بنما ترک چه گویم چو تویی جمله مرادم


لک یا عشق وجودی و رکوعی و سجودی

لک بخلی لک جودی و لک الدهر منظم


چو مرا دیو ربودی طربم یاد تو بودی

تو چنانم بربودی که بشد یاد ز یادم


الف الدهر بعادی جرح البعد فؤادی

فقد النوم وسادی و سعاداتی نوم


به صفت کشتی نوحم که به باد تو روانم

چو مرا باد تو دادی مده ای دوست به بادم


فاری الشمل تفرق و اری الستر تمزق

و اری السقف تخرق و اری الموج تلاطم


من اگر کشتی نوحم چه عجب چون همه روحم

من اگر فتح و فتوحم چه عجب شاه نژادم


و اری البدر تکور و اری النجم تکدر

و اری البحر تسجر و اری الهلک تفاقم


چو به بحر تو درآیم به مزاج آب حیاتم

چو فتم جانب ساحل حجرم سنگ و جمادم


فقد اهدانی ربی و اتی الجد بحبی

نهض الحب لطبی و تدارک و ترحم


به خدا باز سپیدم که به شاه است امیدم

سوی مردار چه گردم نه چو زاغم نه چو خادم


نزل العشق بداری معه کاس عقاری

هو معراج سواری و علی السطح کسلم


چو بسازیم چو عیدم چو بسوزیم چو عودم

ز تو گریم ز تو خندم ز تو غمگین ز تو شادم


بک احیی و اموت بک امسک و افوت

بک فی الدهر سکوت بک قلبی یتکلم


چو ز تبریز بتابد مه شمس الحق والدین

بفروزد ز مه او فلک جهد و جهادم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد