بعد از تو تا همیشه ، این قصّه ناتمام است

بی عشق زیستن را ، جز نیستی چه نام است ؟

یعنی اگر نباشی ، کار دلم تمام است

با رفتن تو در دل سر باز می کند ، باز

آن زخم کهنه یی که در حال التیام است

وقتی تو رفته باشی ، کامل نمی شود عشق

بعد از تو تا همیشه ، این قصّه ناتمام است

از سینه بی تو شعری ، بیرون نیارم آورد

بعد از تو تا همیشه این تیغ در نیام است

از تازیانه نیز ، سر می کشد دل من

این توسنی که از تو با یک اشاره رام است

زیباتر از نگاهت نتوان سرود شعری

شعر تو ، شاعر من ! کامل ترین کلام است

وقتی تو رخ بپوشی در این شب مضاعف

هم ماه در محاق است ، هم مهر در ظلام است

خواهی رها کن این جا ، در نیمه راه ما را

من با تو عشقم امّا ، ای جان ! علی الدّوام است

آری تو و صفایت ! ای جان من فدایت

کز من به خاک پایت ، این آخرین سلام است

می نوشم و سلامم هم چون همیشه با توست

ور شو کرانم این بار ، جای شکر به جام است

"حسین منزوی"