خوشا پرنده که بی واژه شعر می گوید

خوشا پرنده که بی واژه شعر می گوید

گذر به سوی تو کردن ز کوچه ی کلمات

به راستی که چه صعب است و مایه ی آفات

چه دیر و دور و دریغ!

خوشا پرنده که بی واژه شعر می گوید

ز کوچه ی کلمات

عبور گاری اندیشه است و سدّ طریق

تصادفاتِ صداها و جیغ و جار حروف

چراغِ قرمزِ دستور و راهبند حریق

تمام عمر بکوشم اگر شتابان، من

نمی رسم به تو هرگز ازین خیابان، من

خوشا پرنده که بی واژه شعر می گوید

"دکتر شفیعی کدکنی"