به اخمت خستگی در می رود ، لبخند لازم نیست

به اخمت خستگی در می رود ، لبخند لازم نیست

کنار سینی چای تو اصلاً قند لازم نیست

همیشه دوستت دارم - به جان مادرم - اما

 تو از بس ساده ای ، خوش باوری ، سوگند لازم نیست

به لطف طعم لب های تو شیرین می شود شعرم

غزل را با عسل می آورم ، هرچند لازم نیست

مرا دیوانه کردی و هنوز از من طلبکاری

بپوشان بافه های گیسویت را ، بند لازم نیست

"به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را"

عزیزم ، بس کن ، از این بیشتر ترفند لازم نیست

فدای آن کمان های به هم پیوسته ات ، هر یک 

جدا دخل مرا می آورد ، پیوند لازم نیست

"بهمن صباغ زاده"

ای هر سخنت قطره ی باران بهاری

ای هر سخنت قطره ی باران بهاری

باید که بر این تشنه ی بی تاب بباری

من معدن حرفم پرم از شعر و تغزّل

امّا تو عزیزم به خدا حرف نداری

سیب است و انار است و عسل هست و شکر نیز

واجب شده بر خوان لبت شکرگزاری!

تو قصّه ی "شیرینی" و من شاعر "مجنون"

این گونه بعید است به من دل بسپاری!

مصطفی الوندی

چرا همیشه تو را باید از خیال بخواهم؟...

چقدر جان به لبم کرد 

این حقیقت بی رحم

چرا همیشه تو را 

باید از خیال بخواهم؟...

حسین منزوی