دلم گرفته است

دلم گرفته است

مثل پنجره ای که رو به دیوار باز می شود

دلم گرفته است

و جای خالی دستهایت

بر بندبند بدنم درد می کند

دلم گرفته است

و عصر جمعه بی حضور تو

به هر هفت روز هفته ام سرایت کرده است

دلم گرفته

روی دست خودم مانده ام

شبیه ابری شده ام

که به شاخه ی درختی گیر کرده است

و با این حال

چگونه حتی خیال باریدن داشته باشم وقتی

تنها میراث بر جای مانده ات

همین بغضی ست

که از تو

در من

به یادگار مانده است

مصطفی زاهدی