تنهاییها عمیقاند
عمیق
مثل صورت مردگان
حلزونها چهقدر تنهایند
به جز آشیانهی خود همراهی ندارند
تنهاییها عمیقاند ، آشیانهی کوچکم
و تو در خاموشیهایم میدرخشی
در آتش و روشنی میدرخشی
و من آنقدر دوستت دارم
که فراموش میکنم
زندگی
با بلعیدن زندگان است تنها که ادامه دارد
شمس لنگرودی
شنبه 25 مهرماه سال 1394 ساعت 10:29 ب.ظ