دشت مشوش

دشت مشوش

بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش
دشت مشوش

دشت مشوش

بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش

شعر گیاه

اگر من نبودم

به کدام آه، خم می شدی؟

و اگر تو نبودی

کدام نوازش،سر انگشتانم را اشارت می آموخت؟

نظاره کن شعر گیاه را

سبزینه،

هستی است

مرا به خورشید چشمانت

متصاعد شو

در آوندهات

که در ارتفاع

چیزی تشنه است


"فرخ تمیمی"

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد