تا چند پیش ناز تو باید نیاز کرد؟

تا چند پیش ناز تو باید نیاز کرد؟

بر ناز خود بناز که نازت کشیدنی است !

چشمت نظر ز لطف به عاشق نمی کند

چون آهوی خطائی کارش رمیدنی است

از شربت زلال دلت کام دل برآر

سرچمه ی حیات زلالت چشیدنی است

خوشدل مرا نمای به دشنامت ای حبیب

چون حرف تلخ از لب شیرین شنیدنی است

بر نقد جان دو  بوسه ز لعل تو خواستم

گرچه گرانبهاست ولیکن خریدنی است

مانع مشو ز لعل لبت بوسه خواستم

هر شکّرین لبی نمکین شد چشیدنی است

جز من هر آنکه دست صبوحی به تو فکند

قطعش نما ز دوش  که دستش بریدنی است !

"شاطر عباس صبوحی"