کار عمر و زندگی پایان گرفت - مهدی حمیدی شیرازی

کار عمر و زندگی پایان گرفت
کار من پایان نمی گیرد هنوز

آخرین روز جوانی مرد و رفت
عشق او در من نمی میرد هنوز

باز تا بیکار گردم لمحه ای
خیره در چشم من حیران شده

دست در هر کاری از بیمش زنم
در میان کارها پنهان شده

قهر کردم چند گه با کلک خویش
گفتم این یاد آور یار من است

گر دل از این بر کنم, برکنده ام
دل از آن یاری که او مار من است

روی گردانم ز شعر و شاعری
باغبانی کردم و گل کاشتم

در چمن ها رنج بردم روز و شب
نرگس و مینا و سنبل کاشتم

گرچه در آن روزها هم خیره بود
بر رخ من دیده بیدار او

لیک می گفتم چو گلها بشکفد
می برد از خاطر من یاد او

کم کمک ابر زمستانی گذشت
وقت ناز نرگس بیمار شد

غنچه های نرگس شهلا شکفت
دیدم ای افسوس, چشم یار شد

موی او بود آنچه بردم رنج او
ای عجب, کان شاخه سنبل نبود

چشم بود آنکه خورد از خون من
شاخه های نرگس پر گل نبود

وای, من دیوانه ام , دیوانه ام
دوستان, گیرید و زنجیرم کنید

بینمش هر جا و سیر از او نیم
مرگ گر سیرم کند, سیرم کنید