آرشیو مطالب وبلاگ

چنان به موی تو آشفته‌ام، به بوی تو مست شنبه 15 شهریور‌ماه سال 1404 01:11

چنان به موی تو آشفته‌ام، به بوی تو مست که نیستم خبر از هر چه در دو عالم هست دگر به روی کسم، دیده بر نمی‌باشد خلیل من، همه بت‌های آزری بشکست مجال خواب نمی‌باشدم ز دستِ خیال درِ سرای نشاید، بر آشنایان بست در قفس طلبد هر کجا گرفتاری‌ست من از کمند تو تا زنده‌ام نخواهم جست غلام دولت آنم که پای‌بند یکی‌ست به جانبی متعلق شد...

چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی دوشنبه 20 مرداد‌ماه سال 1404 20:59

چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی که اگر کنی همه درد من به یکی نظاره دوا کنی تو شهی و کشور جان تو را تو مهی و جان جهان تو را ز ره کرم چه زیان تو را که نظر به حال گدا کنی ز تو گر تفقد و گر ستم بوَد آن عنایت و این کرَم همه از تو خوش بوَد ای صنم چه جفا کنی چه وفا کنی همه‌جا کشی می لاله‌گون ز ایاغ مدعیانِ دون شکنی...

کرشمه‌‌ای میان زخم و مرهم... شنبه 28 تیر‌ماه سال 1404 23:04

اگر باید زخمی داشته باشم که نوازشم کنی بگو تا تمام دلم را شرحه شرحه کنم زخم‌ ها زیبایند و زیباتر آن‌ که تیغ را هم تو فرود آورده باشی! تیغت سحر است و نوازشت معجزه و لبخندت تنظیفی از فواره‌ نور و تیمار داری‌‌ات کرشمه‌‌ای میان زخم و مرهم عشق و زخم از یک تبارند اگر خویشاوندیم یا نه من سراپا همه زخمم تو سراپا همه انگشت...

بعد از تو باز عاشقی و باز، آه نه.... شنبه 20 اردیبهشت‌ماه سال 1404 11:38

لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد عشق بزرگم، آه چه آسان حرام شد می شد بدانم این که خط سرنوشت من از دفتر کدام شب بسته وام شد؟ اول دلم فراغ تو را سرسری گرفت وآن زخم کوچک دلم آخر جزام شد گلچین رسید و نوبت با من وزیدنت دیگر تمام شد گل سرخم،‌ تمام شد شعر من از قبیله خون است خون من فواره از دلم زد و آمد کلام شد ما خون تازه در...

کوچه باغِ قدیمی پنج‌شنبه 18 اردیبهشت‌ماه سال 1404 00:47

کوچه باغِ قدیمی، بوی باران می‌دهد، پشت پنجره، خاطره‌ها زمزمه می‌کنند. تو، با آن چترِ سرخ، زیر آسمانِ تَر، قدم می‌زنی و باران با تو ترانه می‌خواند. هوا بارانی است و باد، برگ‌ها را می‌رَقصاند، چترت مثلِ ققنوسِ سرخ در مه می‌درخشد. من، پشتِ شیشه‌های مات، تماشاگرِ این صحنه‌ام: عشق و باران و یک کوچهٔ خیس..... (ا.و.برهوت)

شود عاقبت بیضۀ زاغ، زاغ چهارشنبه 9 آبان‌ماه سال 1403 10:09

اگر بیضۀ زاغ ظلمت سرشت نهی زیر طاووس باغ بهشت بهنگام آن بیضه پروردنش ز انجیر جنّت دهی ارزنش دهی آبش از چشمۀ سلسبیل به آن بیضه، دم در دهد جبرئیل شود عاقبت بیضۀ زاغ، زاغ کشد رنج بیهوده طاووس باغ

من نه آنم که بخود، از تو بگردانم روی شنبه 23 تیر‌ماه سال 1403 23:27

ای که روی تو، بهشت دل و جان است مرا! ای که وصل تو مراد دل و جان است، مرا! چون مراد دل و جانم، تویی از هردو جهان از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا می‌برم نام تو و از تو نشان می‌جویم در ره عشق تو تا، نام و نشان است مرا دم ز مهر تو زنم، تا ز حیاتم باقی است وصف حسن تو کنم، تا که زبان است مرا من نه آنم که بخود، از تو...

گذشت عمر و تو گویی خیال و خوابی بود.... سه‌شنبه 12 تیر‌ماه سال 1403 08:54

گذشت عمر و تو گویی خیال و خوابی بود گذشته حسرت و آینده چون سرابی بود نبود لایق تفسیر و در خور تعبیر نه زندگی که پریشان خیال و خوابی بود به راستی که ز دریای بی کران وجود وجود ناقص ما فی المثل حبابی بود سری بدست نیامد مرا ز رشته ی عمر که سربه سرگرهی بودوپیچ وتابی بود چه رازها که نگفتیم و بارها در دل نهفته ماند چو گنجی...

صدای تو ... شنبه 26 خرداد‌ماه سال 1403 10:21

صدای تو ... از کدام آب گذشته بود... یا در کجا باریده بود... که همراه ریحان‌ها و سوسن‌ها... به سوی من می‌آمد؟ صدای تو ... چگونه از آمدن من .... گذشته بود... که آن ‌را ... در آسمان‌ها می‌شنیدم.... "بیژن جلالی"

چهره دل ترجمان رازهای عالم است پنج‌شنبه 24 خرداد‌ماه سال 1403 19:31

با کمال قرب، از جانان دل ما غافل است زنده از دریاست ماهی و ز دریا غافل است آسمان سنگدل از گریه ما غافل است گوش سنگین صدف از جوش دریا غافل است چهره دل ترجمان رازهای عالم است وای بر آن کس کز این آیینه سیما غافل است چشم ظاهربین به کنه روح نتواند رسید سوزن دجال چشم از حال عیسی غافل است جان چه می داند اجل کی حلقه بر در می...

از درونم نمی روی بیرون سه‌شنبه 15 خرداد‌ماه سال 1403 17:11

مهر بگشای لعل میگون را مست کن عاشقان مجنون را رخ نمودی و جان من بردی اثر این بود فال میمون را دل من کشته بقای تو باد چه توان کرد حکم بی چون را از درونم نمی روی بیرون که گرفتی درون و بیرون را نام لیلی برآید اندر نقش گر ببیزند خاک مجنون را گریه کردم به خنده بگشادی لب شکرفشان میگون را بیش شداز لب تو گریه من شهد هر چند کم...

من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی؟ سه‌شنبه 1 خرداد‌ماه سال 1403 21:38

من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست تا ندانند حریفان که تو منظور منی دیگران چون بروند از نظر، از دل بروند تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی تو همایی و من خستة بیچاره، گدای پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی بنده وارت به سلام آیم و خدمت بکنم...

تو خوب مطلقی، من خوب‌ها را با تو می‌سنجم جمعه 7 اردیبهشت‌ماه سال 1403 15:01

اگر باشی محبت روزگاری تازه خواهد یافت زمین در گردشش با تو مداری تازه خواهد یافت دل من نیز با تو بعد از آن پاییز طولانی دوباره چون گذشته نوبهاری تازه خواهد یافت درخت یادگاری باز هم بالنده خواهد شد که عشق از کُندهٔ ما یادگاری تازه خواهد یافت دهانت جوجه‌هایش را پریدن گر بیاموزد کلام از لهجهٔ تو اعتباری تازه خواهد یافت...

مرا تو مردم چشمی، مرو مرو ز سرم دوشنبه 6 فروردین‌ماه سال 1403 12:48

خوش آمدی، ز کجا می‌روی؟ بیا بنشین بیا که می‌کنمت بر دو دیده جا بنشین همین که روی تو دیدیم، باز شد در دل چه حاجت است در دل زدن، بیا بنشین مرا تو مردم چشمی، مرو مرو ز سرم مرا تو عمر عزیزی، بیا بیا بنشین اگر به قصد هلاک آمدی هلا برخیز ورت ارادت صلح است، مرحبا! بنشین سواد دیده من لایق نشست تو نیست اگر تو مردمی‌ای می‌کنی،...

ما را فریب دادی و جای گلایه نیست دوشنبه 28 اسفند‌ماه سال 1402 15:01

داغی که بوسه‌ی تو به لب‌های ما نهاد یادش ‌بخیر و خاطره‌اش جاودانه باد بر من ببخش، گاه چنان دوست دارمت کز یاد می‌برم که مرا برده‌ای ز یاد دردا چنان که عمر و دریغا چنین که مرگ از من گرفت مهلت و مهلت به من نداد! ما را فریب دادی و جای گلایه نیست ما زود باوریم و تو دلال اعتماد صبرم کفاف این همه غم را نمی‌دهد سرمایه‌ام کم...

آخرین روزهای اسفند است... پنج‌شنبه 24 اسفند‌ماه سال 1402 20:00

آخرین روزهای اسفند است از سر شاخ این برهنه چنار مرغکی با ترنمی بیدار می زند نغمه ، نیست معلومم آخرین شکوه از زمستان است یا نخستین ترانه های بهار ؟ "شفیعی کدکنی"

شرف نسل ما فروشی نیست... پنج‌شنبه 12 بهمن‌ماه سال 1402 20:52

کنار تخت، کسی نیست وقت بی تابی چه مانده است به جز صبر و گریه کردن ها ؟! کنار مبل، کسی نیست وقتِ دیدنِ فیلم کنار پنجره سیگار می کشم تنها کسی نمانده که از پشتِ من بیاغوشد! تمام خستگی ام را از آشپزخانه کسی نمانده که در کوچه ها قدم بزنیم برای خواندن آوازهای دیوانه دوباره یادم رفته... خریده ام دو بلیط برای خالیِ جایت در...

آوِِخ ٬هنوز زخمیم و رنج می برم دوشنبه 25 دی‌ماه سال 1402 22:45

آوِِخ ٬هنوز زخمیم و رنج می برم دنیا هر آنچه داشت بلا ریخت بر سرم مردم چه می کنند که لبخند می زنند ؟ غم را نمی شود که به رویم نیاورم قانون روزگار چگونه است کین چنین درگیر جنگ تن به تنی نابرابرم تو آنقدر شبیه به سنگی که مدتی است از فکر دیدن تو ترک می خورد سرم وا مانده ام که تا به کجا می توان گریخت از این همیشه ها که...

سرّیست مرا با تو که اغیار نداند یکشنبه 10 دی‌ماه سال 1402 20:07

سرّیست مرا با تو که اغیار نداند کاسرار می عشق تو هشیار نداند در دایره‌ی عشق هر آن‌کس که نهد پای از شوق خطت نقطه ز پرگار نداند گر بلبل دلسوخته بیرون رود از باغ باز از سر مستی ره گلزار نداند هر کس که گرفتار نگردد به کمندی در قید غمت حال گرفتار ندارند تا تلخی هجران نکشد خسرو پرویز قدر لب شیرین شکر بار نداند هر دل که نشد...

دلیلِ کاروانِ اشکم، آه سرد را مانم یکشنبه 26 آذر‌ماه سال 1402 14:47

دلیلِ کاروانِ اشکم، آه سرد را مانم اثرپردازِ داغم، حرف صاحب درد را مانم رفیق وحشت من غیر داغ دل نمی‌باشد درین غربتسرا خورشید تنهاگرد را مانم بهار آبرویم صد خزان خجلت به بر دارد شکفتن در مزاجم نیست، رنگ زرد را مانم به حکم عجز، شک نتوان زدود از انتخاب من درین دفتر، شکستِ ‌گوشه های فرد را مانم به هر مژگان زدن جوشیده‌ام...

امروز مرا در دل جز یار نمی‌گنجد جمعه 24 آذر‌ماه سال 1402 09:41

امروز مرا در دل جز یار نمی‌گنجد وز یار چنان پر شد کاغیار نمی‌گنجد در چشم پر آب من جز دوست نمی‌آید در جان خراب من جز یار نمی‌گنجد این لحظه از آن شادم کاندر دل تنگ من غم جای نمی‌گیرد، تیمار نمی‌گنجد این قطرهٔ خون تا یافت از لعل لبش رنگی از شادی آن در پوست چون نار نمی‌گنجد رو بر در او سرمست، از عشق رخش، زیراک: در بزم...

تو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی شنبه 11 آذر‌ماه سال 1402 16:59

تو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی مرا بر آتش سوزان نشاندی و ننشستی بنای مهر نمودی که پایدار نمانَد مرا به بند ببستی خود از کمند بجَستی دلم شکستی و رفتی خلاف شرط مودّت به احتیاط رو اکنون که آبگینه شکستی چراغْ چون تو نباشد به هیچ خانه ولیکن کس این سرای نبندد در این چنین که تو بستی گرَم عذاب نمایی به داغ و درد جدایی شکنجه...

اندوهی هزار ساله.... دوشنبه 6 آذر‌ماه سال 1402 11:47

صبح که خانه را ترک می‌کنم، جوانم و شب، پیر به خانه باز می‌گردم با اندوهی هزار ساله چهار دیواری خانه‌ام، آرام و صبور پذیرای پیرمردی است که سحرگاهان جوان برمی‌خیزد. "عباس کیارستمی"

چه خوش بودی دلا گر روی او هرگز نمی‌دیدی پنج‌شنبه 2 آذر‌ماه سال 1402 13:14

چه خوش بودی دلا گر روی او هرگز نمی‌دیدی جفاهای چنین از خوی او هرگز نمی‌دیدی سخن‌هایی که در حق تو سر زد از رقیب من گرت می‌بود دردی سوی او هرگز نمی‌دیدی بدین بد حالی افکندی مرا ای چشم تر آخر چه بودی گر رخ نیکوی او هرگز نمی‌دیدی ز اشک ناامیدی کاش ای دل کور می‌گشتی که زینسان غیر را پهلوی او هرگز نمی‌دیدی ترا صد کوه محنت...

تویی به جای همه، هیچ کس به جای تو نیست شنبه 27 آبان‌ماه سال 1402 22:14

به آسمان نرسد هر که خاک پای تو نیست فرو رود به زمین هر که در هوای تو نیست مگر تو خود به خموشی ثنای خودگویی وگرنه هیچ زبان در خور ثنای تو نیست شکوه بحر چه سازد به تنگنای حباب؟ سپهر بی سر و پا ظرف کبریای تو نیست سپرد جا به تو هر کس ز بزم بیرون رفت تویی به جای همه، هیچ کس به جای تو نیست کدام گهر سیراب بحر و کان را همت؟...

دل را نگاه گرم تو دیوانه می‌کند یکشنبه 14 آبان‌ماه سال 1402 09:13

دل را نگاه گرم تو دیوانه می‌کند آیینه را رخ تو پریخانه می‌کند دل می‌خورد غم من و من می‌خورم غمش دیوانه غمگساری دیوانه می‌کند آزادگان به مشورت دل کنند کار این عقده کار سبحهٔ صددانه می‌کند ای زلف یار، سخت پریشان و درهمی دست بریدهٔ که ترا شانه می‌کند؟ غافل ز بیقراری عشاق نیست حسن فانوس پرده‌داری پروانه می‌کند یاران تلاش...

به دیدارم بیا هر شب پنج‌شنبه 11 آبان‌ماه سال 1402 22:47

به دیدارم بیا هر شب، در این تنهایی ِ تنها و تاریک ِ خدا مانند دلم تنگ است بیا ای روشن، ای روشن‌تر از لبخند شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی‌ها دلم تنگ است بیا بنگر، چه غمگین و غریبانه در این ایوان سرپوشیده، وین تالاب مالامال دلی خوش کرده‌ام با این پرستوها و ماهی‌ها و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی بیا ای همگناه ِ...

گذر عمر چهارشنبه 10 آبان‌ماه سال 1402 11:25

به جستجوی ورق نامه پاره ای دیروز چو روزهای دگر عمر خود هبا* کردم ز روزگار قدیم آنچه کهنه کاغذ بود گشودم از هم و آن سان که بود تا کردم از آن میان قطعاتی ز نظم و نثر لطیف که یادگار بد از دوستان جدا کردم همه مدارک تحصیلی و اداری را ردیف و جمع به ترتیب سالها کردم کتابها که به گرد اندرون نهان شده بود به پیش روی بر افشانده...

خورشیدِ من! برایِ تو، یک ذرّه شد، دلم سه‌شنبه 9 آبان‌ماه سال 1402 11:42

خورشیدِ من! برایِ تو، یک ذرّه شد، دلم چندان‌که در هوایِ تو، از خاک بگسلم دل را قرار نیست مگر در کنارِ تو کاین‌سان کشد به سویِ تو، منزل به منزِلم کبر است تا تواضع اگر، باری این منم! کز عقل ناتمامم و در عشق، کاملم با اسمِ اعظمی که به‌جز رمزِ عشق نیست بیرون کش از شکنجهٔ این چاهِ بابِلم بعد از بهارها و خزان‌ها، تو بوده‌ای...

من بهشتی را نمی‌خواهم به غیر از کوی دوست... شنبه 6 آبان‌ماه سال 1402 10:47

ای خوشا وقتی که بگشایم نظر در روی دوست سر نهم در خط جانان جان دهم بر بوی دوست من نشاطی را نمی‌جویم به جز اندوه عشق من بهشتی را نمی‌خواهم به غیر از کوی دوست... کوثر من لعل ساقی جنت من روی یار لذت من صوت مطرب رغبت من سوی دوست شاخ گل در بند خواری از قد موزون یار ماه نو در عین خجلت از خم ابروی دوست گر بنازد بر سر شاهان...

دشت مشوش

دشت مشوش

درباره من

تقویم

عناوین یادداشت‌ها

دشت مشوش

درباره من

پیوندها

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

تقویم

جستجو

عناوین یادداشت‌ها