تو را به هر زبانی دوست دارم

تو را به زبان اسپانیایی دوست دارم

در هوس دیوانه وار رقص فلامینکو

در عطش وحشی رقص تانگو

تو را به زبان یونانی دوست دارم

غمناک ، ظریف و زیبا

در نقش و نگار لباس های رقص سیرتاکی

در تکان آرام شانه ها

تو را به زبان ایتالیایی دوست دارم

در اُپرای «عروسی فیگارو» موتسارت

در اُپرای «کارمن» بیزه

در اُپرای «آیدای» وِردی

تو را به زبان تُرکی دوست دارم

در رقص جنگی و یاللی

در رقص تأثر برانگیز واغزالی

تو را به هر زبانی دوست دارم

در هر نُت موسیقی

در هر سطری که می نویسم

در هر ترانه ی شور انگیز

در هر ریتم غمناک

آیا عشق را زبانی هست ؟

آیا عشق ، کوره راه وُ راهی دارد ؟

 

تو را به هر زبانی دوست دارم

در هفت نُتی که می دانم

در هفت رنگی که می شناسم

تو را در آسمان وُ زمین دوست دارم

ربطی به خود تو ندارد

تو را به همه ی زبان ها

در همه ی خانه وُ راه ها

تو را در درونم

دوست دارم 

"زیبا خلیل "

یاد او کردم ز جان صد آه درد آلود خاست

یاد او کردم ز جان صد آه درد آلود خاست خوی گرمش در دلم بگذشت و از دل دود خاست چون نفس امشب فرو بردم جدا از صبح وصل کز سر بالین من آن سست پیمان زود خاست دوش در مجلس به بوی زلف او آهی زدم آتشی افتاد در مجمر که دود از عود خاست از سرود درد من در بزم او افتاد شور نی ز درد من بنالید و فغان از رود خاست گر چه وحشی خاک شد بنشست همچون گردباد از زمین دیگر به عزم کعبهٔ مقصود خاست

من بدون تو هزاران شب یلدا دارم

گردش سال فقط یک شب یلدا دارد

من بدون تو هزاران شب یلدا دارم

********************

دلم یک خیابان میخواهد

دلم یک خیابان میخواهد که بشود در آن با تو قدم زد...

جایی که مردمش زبان ما را بلد نیستند 

وَ من به زبان خودمانی

هِی بگویم دوستت دارم...

وَ عابران درگیر این کنجکاوی باشند که 

من چه میگویم که تو اینطور میخندی ...

بی عشق زیستن را ، جز نیستی چه نام است ؟

بی عشق زیستن را ، جز نیستی چه نام است ؟

یعنی اگر نباشی ، کار دلم تمام است

با رفتن تو در دل سر باز می کند ، باز

آن زخم کهنه یی که در حال التیام است

وقتی تو رفته باشی ، کامل نمی شود عشق

بعد از تو تا همیشه ، این قصّه ناتمام است

از سینه بی تو شعری ، بیرون نیارم آورد

بعد از تو تا همیشه این تیغ در نیام است

از تازیانه نیز ، سر می کشد دل من

این توسنی که از تو با یک اشاره رام است

زیباتر از نگاهت نتوان سرود شعری

شعر تو ، شاعر من ! کامل ترین کلام است

وقتی تو رخ بپوشی در این شب مضاعف

هم ماه در محاق است ، هم مهر در ظلام است

خواهی رها کن این جا ، در نیمه راه ما را

من با تو عشقم امّا ، ای جان ! علی الدّوام است

آری تو و صفایت ! ای جان من فدایت

کز من به خاک پایت ، این آخرین سلام است

می نوشم و سلامم هم چون همیشه با توست

ور شو کرانم این بار ، جای شکر به جام است

"حسین منزوی"