دشت مشوش

دشت مشوش

بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش
دشت مشوش

دشت مشوش

بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش

سینه بی عشق مباد

آنکه آموخت به ما درسِ محبت  ، میخواست :

جان چراغان کنی از عشق ِکسی

                 به امیدش ببری رنج بسی

                        تب و تابت بودت هر نفسی

                               به وصالش برسی یا نرسی!

                                                                               

                                                   سینه بی عشق مباد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد