مرا دلیست که او را نه انتهاست نه غایت

مرا دلیست که او را نه انتهاست نه غایت

نهایت همه دلها به پیش اوست هدایت

چو برزخی که بود در میان ظاهر و باطن

میان ختم نبوت فتاده است و ولایت

ازوست بر همه جانها فروغ و تاب تجلی

ازوست بر همه دلها ظهور نور هدایت

روان او ز تصور گذشته است و تفکر

عیان او ز خبر وارهیده است و حکایت

علوم او ز طریق تجلی است و تدلی

نه از طریقه ی عقل است و بحث و نقل روایت

دلی که عرش و نظرگاه ذات پاک قدیمست

چو ذات پاک قدیم است بیکران و نهایت

زهی ظهور و زهی جلوه گاه مظهر جامع

زهی سریر و زهی پادشاه و ملک و ولایت

بود ز اسم و ز رسم و ز نعت و وصف مجرد

برون ز عالم مدحست و ذم و شکر و شکایت

ز بس که مغربی با دوست گشته است مصاحب

صفات دوست در او کرده است جمله سرایت

"شمس مغربی"