خوش انکه چاک گریبان به ناز کنی

خوش انکه چاک گریبان به ناز کنی           نظر بر آن تن نازک کنی و ناز کنی

تو پاک دامنی ومن رند پیراهن چاکم           عجب نباشد اگر از من احتراز کنی

چرا ز من گذری با هزار استغنا ء               به دیگری رسی اظهار صد نیاز کنی

به چشم من نکنی خواب و شرم میداری        که پیش مردم بیگانه پا دراز کنی

گمان مبر که شود عاشق بی نیاز قبول           اگر به کعبه روی و اگر نماز کنی

                                 ترنج غبغب او را نهال گشت بلند

                                 تو دست کوته امیدی چرا دراز کنی

"امیدی تهرانی"