دشت مشوش
بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش
دشت مشوش
بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوشدرباره من
من نشانی از تو ندارم،اما نشانی‌ام را برای تو می‌نویسم:
در عصرهای انتظار،به حوالی بی کسی قدم بگذار!
خیابان غربت را پیدا کن،وارد کوچه پس کوچه‌های تنهایی شو!
کلبه‌ی غریبی‌ام را پیدا کن، کنار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب آرزوهای رنگی‌‌ام،
در کلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو! حریر غمش را کنار بزن!
مرا خواهی دید با بغضی کویری که غرق انتظار است،
پشت دیوار دردهایم نشسته‌ام..........
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- شود عاقبت بیضۀ زاغ، زاغ
- من نه آنم که بخود، از تو بگردانم روی
- گذشت عمر و تو گویی خیال و خوابی بود....
- صدای تو ...
- چهره دل ترجمان رازهای عالم است
- از درونم نمی روی بیرون
- من چرا دل به تو دادم که دلم میشکنی؟
- تو خوب مطلقی، من خوبها را با تو میسنجم
- مرا تو مردم چشمی، مرو مرو ز سرم
- ما را فریب دادی و جای گلایه نیست
- آخرین روزهای اسفند است...
- شرف نسل ما فروشی نیست...
- آوِِخ ٬هنوز زخمیم و رنج می برم
- سرّیست مرا با تو که اغیار نداند
- دلیلِ کاروانِ اشکم، آه سرد را مانم
بایگانی
- آبان 1403 1
- تیر 1403 2
- خرداد 1403 4
- اردیبهشت 1403 1
- فروردین 1403 1
- اسفند 1402 2
- بهمن 1402 1
- دی 1402 2
- آذر 1402 5
- آبان 1402 10
- مهر 1402 4
- شهریور 1402 10
- مرداد 1402 5
- تیر 1402 8
- خرداد 1402 13
- اردیبهشت 1402 4
- فروردین 1402 6
- اسفند 1401 11
- بهمن 1401 7
- دی 1401 4
- آذر 1401 5
- آبان 1401 10
- مهر 1401 4
- شهریور 1401 6
- مرداد 1401 5
- تیر 1401 4
- خرداد 1401 8
- اردیبهشت 1401 9
- فروردین 1401 6
- اسفند 1400 6
- بهمن 1400 1
- دی 1400 3
- آذر 1400 8
- آبان 1400 3
- مهر 1400 7
- شهریور 1400 8
- مرداد 1400 18
- تیر 1400 11
- خرداد 1400 5
- اردیبهشت 1400 4
- فروردین 1400 6
- اسفند 1399 8
- بهمن 1399 13
- دی 1399 4
- آذر 1399 13
- آبان 1399 12
- مهر 1399 8
- شهریور 1399 6
- مرداد 1399 4
- تیر 1399 7
- خرداد 1399 1
- اردیبهشت 1399 5
- فروردین 1399 3
- اسفند 1398 8
- بهمن 1398 10
- دی 1398 9
- آذر 1398 17
- آبان 1398 3
- مهر 1398 7
- شهریور 1398 14
- مرداد 1398 13
- تیر 1398 9
- خرداد 1398 5
- اردیبهشت 1398 21
- فروردین 1398 5
- اسفند 1397 9
- بهمن 1397 7
- دی 1397 13
- آذر 1397 5
- آبان 1397 5
- مهر 1397 14
- شهریور 1397 7
- مرداد 1397 13
- تیر 1397 4
- خرداد 1397 12
- اردیبهشت 1397 18
- فروردین 1397 15
- اسفند 1396 24
- بهمن 1396 20
- دی 1396 12
- آذر 1396 5
- آبان 1396 9
- مهر 1396 12
- شهریور 1396 14
- مرداد 1396 15
- تیر 1396 28
- خرداد 1396 16
- اردیبهشت 1396 15
- فروردین 1396 11
- اسفند 1395 10
- بهمن 1395 16
- دی 1395 30
- آذر 1395 25
- آبان 1395 29
- مهر 1395 37
- شهریور 1395 58
- مرداد 1395 38
- تیر 1395 16
- خرداد 1395 21
- اردیبهشت 1395 27
- فروردین 1395 14
- اسفند 1394 10
- بهمن 1394 33
- دی 1394 57
- آذر 1394 66
- آبان 1394 73
- مهر 1394 85
- شهریور 1394 10
- مرداد 1394 4
- تیر 1394 8
- خرداد 1394 12
- اردیبهشت 1394 18
- فروردین 1394 27
- اسفند 1393 36
- بهمن 1393 33
- دی 1393 71
- آذر 1393 30
- آبان 1393 63
- مهر 1393 73
- شهریور 1393 44
- مرداد 1393 36
- تیر 1393 76
- خرداد 1393 17
- فروردین 1393 6
- اسفند 1392 5
- مهر 1392 2
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 2
- اردیبهشت 1392 9
- فروردین 1392 18
- اسفند 1391 15
- بهمن 1391 23
- دی 1391 29
- آذر 1391 39
- آبان 1391 21
- مهر 1391 25
- شهریور 1391 26
- مرداد 1391 31
- تیر 1391 33
- خرداد 1391 21
- اردیبهشت 1391 62
- فروردین 1391 76
- اسفند 1390 49
- بهمن 1390 98
- دی 1390 104
- آذر 1390 28
- آبان 1390 43
- مهر 1390 45
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 94
تقویم
آبان 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | |||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
جستجو
خدا کند...
خبر به دورترین نقطه جهان برسد
نخواست او به من خسته ـ بی‌گمان ـ برسدشکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد، به دیگران برسد
چه می‌کنی، اگر او را که خواستی یک‌عمر
به راحتی کسی از راه ناگهان برسد...
رها کنی، برود، از دلت جدا باشد
به آن‌که دوست‌تَرَش داشته، به آن برسدرها کنی، بروند و دوتا پرنده شوند
خبر به دورترین نقطه جهان برسدگلایهای نکنی، بغض خویش را بخوری
که هق‌هق تو مبادا به گوششان برسدخدا کند که... نه! نفرین نمی‌کنم، نکند
به او، که عاشق او بوده‌ام، زیان برسدخدا کند فقط این عشق از سرم برود
خدا کند که فقط زود آن زمان برسد
نجمه زارع
شبیه من
من خسته‌ام، تو خسته‌ای آیا شبیه من؟
یک شاعر شکسته‌ی تنها شبیه من
حتی خودم شنیده‌ام از این کلاغهادر شهر یک نفر شده پیدا شبیه من
امروز دل نبند به مردم که میشوداینگونه روزگار تو ـ فردا ـ شبیه من
ای هم‌قفس بخوان که زِ سوز تو روشن استخواهی گذشت روزی از اینجا شبیه من
از لحن شعرهای تو معلوم میشودمانند مردم است دلت یا شبیه من
من زنده‌ام به شایعه‌ها اعتنا نکن
در شهر کشته‌اند کسی را شبیه من
نجمه زارع
تنهایی
تنهایی تلفنی ست که زنگ می زند مُدام
صدای غریبه ای ست که سراغِ دیگری را می‌گیرد از من!
یک شنبه سوت وکوری ست که آسمانِ ابری اش ذرّه ای آفتاب ندارد
حرف های بی ربطی ست که سر می بَرَد حوصله ام را
تنهایی زل زدن از پشتِ شیشه ای ست که به شب می‌رسد
فکرکردن به خیابانی ست که آدم هایش قدم زدن را دوست می دارند
آدم هایی که به خانه می روند و روی تخت می خوابند و چشم‌هایشان را می بندند امّا خواب نمی بینند
آدم هایی که گرمای اتاق را تاب نمی آورند و نیمه شب از خانه بیرون می زنند
تنهایی دل سپردن به کسی ست که دوستت نمی دارد
کسی که برای تو گُل نمی خَرَد هیچوقت
کسی که برایش مهم نیست روز را از پشتِ شیشه های اتاقت می بینی هر روز
تنهایی اضافه بودن است در خانه ای که تلفن هیچوقت با تو کار ندارد
خانه ای که تو را نمی شناسد انگار
خانه ای که برای تو در اتاقِ کوچکی خلاصه شده است
تنهایی خاطره ای‌ست که عذابت می‌دهد هر روز
خاطره ای که هجوم می آوَرَد وقتی چشم ها را می بندی
تنهایی عقربه های ساعتی ست که تکان نخورده اند وقتی چشم باز می‌کنی
تنهایی انتظارکشیدنِ توست وقتی تو نیستی
وقتی... تو رفته‌ای از این خانه...
وقتی... تلفن زنگ می زند امّا غریبه ای سراغِ دیگری را می گیرد...
وقتی... در این شیشه ای که به شب می‌رسد خودت را می‌بینی هر شب...
" دریتا کمو - ترجمه محسن آزرم "
و من چگونه بی تو نگیرد دلم ؟
وقتی تو نیستی ... شادی کلام نامفهومی ست ! و " دوستت می‌دارم " رازی ست که در میان حنجره ام دق می‌کند اینجا که ساعت وآیینه و هوا ... به تو معتادند ... " حسین منزوی "
و من چگونه بی تو نگیرد دلم ؟
نگاهت
می‌دانی ؟ می‌دانی از وقتی دلبسته‌ات شده‌ام همه جا بوی پرتقال و بهشت می‌دهد ؟ هرچه می‌کنم چهار خط برای تو بنویسم می‌بینم واژه‌ها خاک بر سر شده‌اند هرچه می‌کنم چهار قدم بیایم تا به دست‌هات برسم زانوهام می‌خمد . نه این‌که فکر کنی خسته‌ام ، نه این‌که تاب راه رفتن نداشته باشم نه ... تا آخرش همین است نگاهت به لرزه‌ام می‌اندازد ... " عباس معروفی "