زیبایی تو ، لنگری ست

میان خورشیدهای همیشه ،

زیبایی تو ، لنگری ست ؛

خورشیدی که 

از سپیده دم همه ستارگان ،

بی نیازم می کند. 

نگاهت ،

شکست ستم گری ست ؛

نگاهی که عریانی روح مرا ،

از مهر ،

جامه ای کرد ؛

بدان سان که کنونم ،

شب بی روزن هرگز ،

چنان نماید که کنایتی طنز آلود بوده است ؛

و چشمانت با من گفتند 

که فردا 

روز دیگری ست .

آنک چشمانی که خمیرمایه مهر است

وینک مهر تو : 

نبردافزاری ،

تا با تقدیر خویش پنجه در پنجه کنم 

آفتاب را در فراسوهای افق پنداشته بودم ،

به جز عزیمت نابه هنگامم گریزی نبود ،

چنین انگاشته بودم.

آیدا فسخ عزیمت جاودانه بود

میان آفتاب های همیشه 

زیبایی تو 

لنگری ست

نگاهت 

شکست ستم گری ست

و چشمانت

با من گفتند 

که فردا 

روز دیگری ست

"احمد شاملو"