تو زنبیل بودی دلم سیب سرخ

تو زنبیل بودی 

دلم سیب سرخ 

ولی سیب سرخم پلاسید زود 

تو یک کاسه ی اصل چینی 

دلم آش داغ 

دلم توی ظرف تو ماسید زود 

تو یک پنجره رو به باران 

دلم آفتاب 

ولی پنجره بی هوا بسته شد 

تو خاک و تو ریشه 

دلم مثل آب 

ولی ریشه از آب هم خسته شد 

تو یک کاغذ تانخورده 

سفید ِ سفید 

دلم خودنویس 

نوشتم خودم را برایت ، ولی 

ببین کاغذ تو به آخر رسید! 

"عرفان نظرآهاری"