دشت مشوش

دشت مشوش

بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش
دشت مشوش

دشت مشوش

بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش

بزغاله‌ی سیاهی که قصه‌نویس در قصه‌اش چیزی از آن ننوشت ...


بزغاله‌ی سیاهی 

                 که قصه‌نویس 

                              در قصه‌اش چیزی از آن ننوشت 

من بودم!

گرگی گرسنه نبودم 

                     که پشتِ در خانه‌ی تو،

دست به کیسه‌ی آرد فرو ببرم 

                                 برای گول زدنت!

حبه‌ی انگوری که شراب را

                               از سرکه شدن نجات می‌دهی!

دروغ نگفتم به تو هرگز

و نخواستم سیاهی دستانم را 

                               از تو پنهان کنم

                                                در طمعِ بوسیدنت...

تو اما 

          درِ خانه را روی من باز نکردی

و گرگِ روزگار 

                     مرا خورد

  

یغما گلرویی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد